Πέμπτη 8 Μαΐου 2008

Σ. Η σκοτεινή πλευρά της ψυχής


Σ κιά ,ο μόνιμος σύντροφος μας!


Johnson RobertΌλοι μας γεννιόμαστε ως μια ολότητα και ευελπιστούμε ότι θα πεθάνουμε ως μια ολότητα.
Συνήθως όμως, κάπου στις απαρχές του δρόμου μας, όταν δοκιμάζουμε κάποιο από τα θεσπέσια φρούτα του δέντρου της γνώσης, τα πράγματα χωρίζονται σε καλό και κακό και έτσι ξεκινάμε την διαδικασία της σκιάς.
Η ζωή μας διχάζεται

Όταν η σκιά αυτονομείται, γίνεται ένα τρομερό τέρας μέσα στο ψυχικό μας ενδιαίτημα.
Η Σκιά είναι το σύνολο των τμημάτων εκείνων του εαυτού μας που απωθούμε ή αποφεύγουμε να εκδηλώσουμε, επειδή θεωρούμε ότι είναι "αρνητικά" -άρα συναισθητικά επώδυνα- ή, σε πολλές περιπτώσεις, η εκδήλωσή τους δεν επιτρέπεται σύμφωνα με τα ισχύοντα κοινωνικά πρότυπα.

Όμως την ίδια στιγμή όλα αυτά τα σκιερά μας κομμάτια, που συνήθως αγνοούμε, είναι εξαιρετικά πολύτιμα, γιατί σε αυτά βρίσκεται η πηγή της δημιουργικότητάς μας, αλλά και η μόνη μας ελπίδα για την πνευματική μας ολοκλήρωση.Πώς να εξερευνήσουμε τη σκοτεινή πλευρά της ψυχής μας και να συμφιλιωθούμε με τα υπόγεια, αλλά εξαιρετικά πολύτιμα, "ψυχικά μας απόβλητα» στοιχεία, τα οποία, εξαιτίας της ασυμβατότητάς τους με την επιλεγμένη συνείδηση, δημιουργούν ενεξέλεγκες αντιδράσεις;


Η σκιά, το κατώτερο τμήμα της προσωπικότητα, το άθροισμα όλων των προσωπικών και συλλογικών ψυχικών συμπλεγμάτων, δεν εκφράζονται στη ζωή και επομένως ενώνονται σε μία σχετικά αυτόνομη «διχασμένη προσωπικότητα» με αντιθετικές τάσεις μέσα στο ασυνείδητο.

Η σκιά συμπεριφέρεται αντισταθμιστικά στη συνείδηση.

Για αυτό τα αποτελέσματά της μπορούν να είναι τόσο θετικά όσο και αρνητικά. Στα όνειρα η σκιά έχει πάντα το ίδιο φύλο με τον ονειρευόμενο.
Η σκιά προσωποποιεί οτιδήποτε, αρνείται να αναγνωρίσει το υποκείμενο γύρω από τον εαυτό του. Προβάλλεται πάνω στο άτομο άμεσα ή έμμεσα.

Σημαντικό αρχέτυπο τόσο για το ατομικό όσο και για το συλλογικό ασυνείδητο, η Σκιά στους πρωτόγονους λαούς κάνει την εμφάνισή της μέσα από πολλές προσωποποιήσεις.

Είναι ουσιαστικά τμήμα του ατόμου, αποχωρισμένο τμήμα της ύπαρξής του, που ωστόσο παραμένει δεμένο πάνω του σαν «σκιά». Συνεπώς, είναι λογικό για τον πρωτόγονο να θεωρείται «κακός οιωνός» όταν κάποιος πατάει τη σκιά του.

Η μορφή της σκιάς αποτελεί συχνό θέμα και στην τέχνηΓιατί κατά τη δημιουργική δραστηριότητά του και την επιλογή θεμάτων ο καλλιτέχνης αντλεί κυρίως από τα βάθη τον ασυνείδητού του.

Με τις δημιουργίες του εξάπτει το ασυνείδητο του κοινού και αυτό είναι πιθανώς το μεγαλύτερο μυστικό της αποτελεσματικότητάς των καλλιτεχνών. Οι εικόνες και μορφές του ασυνείδητου αναδύονται μέσα του και μεταφέρουν το πανίσχυρο μήνυμά τους σε άλλους, παρόλο που εκείνοι δεν μπορούν να αναγνωρίζουν την πηγή της «έκστασης» τους

Η συνάντηση με τη Σκιά συμπίπτει ενίοτε με τη συνειδητή πραγμάτωση του λειτουργικού και ιδιοσυγκρασιακού τύπου του ατόμου. Ο αδιαφοροποίητος λειτουργικός και ο υπανάπτυκτος ιδιοσυγκρασιακός τύπος είναι η «σκοτεινή πλευρά» μας, η έμφυτη συλλογική προδιάθεση, την οποία απορρίπτουμε για ηθικούς, αισθητικούς ή άλλους λόγους και την απωθούμε, γιατί βρίσκεται σε αντίθεση με τις συνειδητές αρχές μας.

Όσο βέβαια επικεντρώνεται κανείς μόνο στην κύρια λειτουργία του και κατανοεί την εξωτερική και εσωτερική πραγματικότητα σχεδόν αποκλειστικά με αυτή την πλευρά της ψυχής του, οι άλλες τρεις λειτουργίες του παραμένουν αναπόφευκτα στο σκοτάδι ή τη «σκιά», από όπου βαθμιαία πρέπει να ανασυρθούν ξανά, απαλλαγμένες υπό την επίδραση των διάφορων μορφών του ασυνείδητου.

Ο καθένας φέρνει μια σκιά, και όσο λιγότερο ενσωματώνεται στη συνειδητή ζωή του ατόμου, τόσο πιο σκοτεινή και πυκνή είναι η υφή της.

Η ανάπτυξη της σκιάς προχωρεί παράλληλα με εκείνη του Εγώ.

Ιδιότητες τις οποίες το Εγώ δε χρειάζεται ή δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει, παραμερίζονται ή απωθούνται κι έτσι παίζουν μικρό ή καθόλου ρόλο στη συνειδητή ζωή του ατόμου.

Συνεπώς, το παιδί δεν έχει καθόλου Σκιά, αλλά η Σκιά του γίνεται σαφέστερη καθώς σταδιακά το εγώ αποκτά μεγαλύτερη σταθερότητα και ελαττώνεται η διακύμανση.

Και επειδή κατά τη διάρκεια της ζωής μας αναγκαζόμαστε συνεχώς να εμποδίζουμε ή να απωθούμε τη μια ή την άλλη ιδιότητα, η σκιά δεν μπορεί ποτέ να υψωθεί στη συνείδηση.


Ποιο είναι αυτά το αλλόκοτο σκοτεινό στοιχείο, αυτή η σαυροειδής ουρά, που μας ακολουθεί και μας καταδιώκει τόσο επίμονα και ανελέητα στον ψυχικό μας κόσμο;

Σκιαγραφημένος Λεόν
21ος Αιών

1 σχόλιο:

  1. υπαρχουν δυο λυσεις για την σκια

    1. να τεθεις σε τροχια γεωσυγχρονη στην 12 νυχτερινη πανω απο τον ισημερινο...
    δεν θα υπαρξει ποτε σκια..

    2. να δεις καταματα τον ηλιο, δεν θα δεις ποτε σκια..

    Δημητριος

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Γιατί δεν γίνεσαι η αλλαγή... που θέλεις να δεις στον κόσμο;